HET BELANG VAN EEN GOEDE VANGSTREGISTRATIE

In Europa zijn ruim 81.000 vissersvaartuigen actief. Samen vangen zij jaarlijks meer dan 5 miljoen ton vis. Door de visserij aan regels te onderwerpen wordt voorkomen dat visbestanden uitgeput raken en blijft de visserij levensvatbaar. Deze visserijregels zijn overeengekomen op EU-niveau, maar worden uitgevoerd door autoriteiten en inspecteurs in de EU-landen. In Nederland is die inspectietaak belegd bij de NVWA. Zij controleert zo’n 700 Nederlandse vissersvaartuigen op naleving van de regels, onder meer door controle op zee, bij aanlanding en bij verkoop. Voor het toezien op naleving zijn gegevens over de vangsten noodzakelijk. Elk vaartuig is verplicht op gezette momenten gegevens over hun vangsten (wat, waar, wanneer, waarmee is de vis gevangen) te verstrekken.

De vangstgegevens zijn ook nodig wanneer de Europese Commissie nieuwe regels voor de visserij wil invoeren. De Europese Commissie vraagt daarbij verschillende instanties om wetenschappelijk advies. Die instanties richten zich bij het uitbrengen van het advies naar de feiten en cijfers die de EU-landen verzamelen. De nauwkeurigheid, betrouwbaarheid, tijdigheid en beschikbaarheid van de vangstregistratie is van groot belang voor een adequaat visserijbeheer.

HET PROJECT “TRANSITIE VANGSTREGISTRATIETAKEN EN -SYSTEMEN”

De taak van de NVWA is om met behulp van de vangstgegevens toezicht en handhaving uit te oefenen in de visserijsector. De NVWA heeft daar nu minder tijd voor omdat zij veel werk heeft aan het verzamelen en registreren van de vangstgegevens. Daarom draagt de NVWA de vangstregistratietaken en de daarbij horende ICT over aan de RVO. Dat is een logische keuze want het verzamelen en registeren van grote hoeveelheden gegevens is een kerntaak van de RVO.

GEFASEERD INVULLING GEVEN AAN DE DOELARCHITECTUUR

De eerste stap in de transitie is het in kaart brengen van de uitgangssituatie: welke processen voert de NVWA uit ten behoeve van de vangstregistratie, welke informatie heeft de NVWA daarbij nodig en welke ICT is daarbij ondersteunend. Vanuit dat vertrekpunt is samen met de NVWA bepaalt hoe dit er bij de RVO uit komt te zien, de doelarchitectuur. De onderbouwing en rechtvaardiging voor de transitie is in een gezamenlijk opgestelde businesscase verwoord. Vanuit die businesscase is een fasering aangebracht om de complexiteit van de ICT transitie en de transitie van taken en verantwoordelijkheden op te delen in kleine behapbare opdrachten.

UITDAGINGEN EN ROL VAN DE ADVISEUR

Een interessante uitdaging in deze transitie is bijvoorbeeld dat er binnen de EU twee standaarden voor de uitwisseling van vangstgegevens bestaan. Enerzijds is er de van oudsher gebruikte EU-standaard en anderzijds is er de sinds 2019 in gebruik genomen UN/FLUX standaard. Voor elke standaard bestaat een eigen specifieke ICT oplossing. Het is de bedoeling dat de EU-standaard op termijn vervalt, maar dat kan pas wanneer alle lidstaten over zijn gestapt op de UN/FLUX standaard. Het is onzeker op welke termijn dat zal gebeuren. Hierdoor is voor de RVO een complexe situatie ontstaan met de vraag of beide ICT oplossingen afzonderlijk of als één geconsolideerd systeem in de doelarchitectuur wordt opgenomen.

Felix adviseert de projectorganisatie bij dit type vraagstukken en werkt in teamverband samen met verschillende disciplines van de NVWA en de RVO aan de verwezenlijking van de doelarchitectuur.